İkizlerimin Keşkesiz Doğumu

30. Mayıs.2014 tarihinde ikizlerimi keşkesiz normal doğum ile kucağıma aldım. Tam üç aydır doğumuma neden keşkesiz dediğimi anlatmak için bu yazıyı yazmaya çalışıyordum ancak bir türlü nereden başlayacağıma karar verememiştim.
Neyse ki geçenlerde 7 aylık ikizleri olan bir anne ile karşılaşmam ve aramızda geçen diyalog bu yazıyı yazmama vesile oldu. Tahmin edeceğiniz üzere iki ikiz annesi bir araya gelince doğumdan, çocukların bakımından ve bunun gibi pek çok konuda konuştuk. Bu yazıyı yazmamada vesile olan diyalog ise şu şekildeydi;
İkiz Annesi: Erken doğum mu?
Ben: Hayır.
İ.A: Sezaryen dimi?
Ben: Hayır.
İ.A: Kuvöze girdiler mi?
Ben: Hayır
İ.A: İnanamıyorum. Doktorum 35. Haftada gelişimleri tamamlandı diye bebekleri almak istedi. Sonradan risk artar dedi. Doktorumdan kuvöze girmeyeceklerinin garantisini verirse olur dedim. Ama bebeklerimden biri tam 20 gün kuvözde kaldı. Nedenini sorduğumda doktorum bana “Aslında her şeyi normal ancak bebeğin psikolojik olarak nefes almak istemiyor.” dedi.
Ben: Demek ki bebeğin henüz doğmaya hazır değilmiş !!!
Çok hızlı konuşan ve soruları art arda sıralayan anne benim kurduğum bu en son cümle ile bir kaç saniye duraksadı. İşte o an annenin gözlerindeki pişmanlığı ve koca bir KEŞKE’yi gördüm. İşte bu nedenle kendi doğumuma KEŞKESİZ doğum diyorum. Hayatımın hiçbir döneminde sorulan sorulara hayır cevabını vermek beni bu kadar mutlu etmemişti.

KEŞKESİZ DOĞUM EKİBİ OLMASAYDI HİKAYEM BAŞKA OLURDU
Doğumumla ilgili keşkelerim olmaması için ben de çok çalıştım elbette. Mesela daha anne olmaya karar verdiğim an psikolojik hazırlık çalışmalarına başladım. Bunun için hamile ve doğum terapisti ile çalıştım. Kendi annem ile ilişkilerimi, annelik, evlatlık ve kadınlık rollerim üzerinde yapmam gereken temizlikleri yaptım.
Sonrasında eşimle Keşkesiz Doğuma Hazırlık Eğitimine gittim. Psikolojik hazırlıkla birlikte bedenimi de hazırlamalıydım. Malum zihin ve beden birbirleri ile uyum halinde çalışıyor. O yüzden her iki alanda da hazırlık şarttı ve tek taraflı hazırlık eksiklik kalacaktı bana göre. Eğitimin bir avantajı da hem ekiple hem de özellikle eşimle ortak bir felsefe ve doğum dilimizin olmasıydı. Bunun artılarını doğum sırasında yaşayacaktık.
Tüm bu hazırlıklar beni KEŞKESİZ DOĞUM EKİBİ ile tanıştırdı. Bu ekip öyle bir ekip ki doktoru, doğum terapisti, ebesi ve doulası ile bir bütün olarak çalışıyorlar. Her biri puzzle’ın parçalarını oluşturarak gebenin tüm ihtiyaçlarını ( fiziksel ve psikolojik) ayrı ayrı ve bütün olarak karşılıyorlar.
Gebeliğimin son haftasına kadar sorunsuz ve hatta bana göre şahane geçen bir gebelik sürecim oldu. Buna rağmen İkiz gebeliğin risklerinin de farkındaydım elbette. Son hafta (38. Hafta) yüksek tansiyon şikayetim ile bu riskler daha da arttı. Buna rağmen bana ve bebeklerime güvenen doktorum sayesinde ikizlerimi normal doğurmak mümkün oldu.

Sadece benim kendime, bedenime ve bebeklerime güvenmem yetmiyor, bana güvenen bir ekiple doğuma girmek ve bu ekibe güvenmek gerekiyor keşke dememek için. Şunu da belirtmeden geçmek istemiyorum, sezaryen olmam gerekli olsaydı da bu ekip sayesinde yine keşkesiz olacaktı çünkü biliyorum ki rutin olmayan zorunluluktan dolayı sezaryen tercih edilecekti ve edecektim.

İlk bebeğim Ilgaz’ın gelişi süpriz bir şekilde biraz uzun sürdü. Ama başı çıktığı andan itibaren ilk ben dokundum ve göğsüme aldım. Bakım için uzaklaştırılmadı. Kordonu geç kesildi. İkinci bebeğim Meyra ise çok kısa sürede geldi, hatta bir ara Ilgaz’dan onu çağırmasını istediğimizi hatırlıyorum. Hemen ardından Meyra’nın başı göründü. Ama onu kucağıma almadan önce kordonu kesmek zorunda kaldık, çünkü göğsüme uzanamayacak kadar kısaydı.

Ve işte doğum yapmıştım ve ikisi de göğsümde huzurla yatıyorlardı.

İkizlerimi 35 dakika arayla doğurduktan ve her ikisi ile yeterince Ten Tene Temas sağlandıktan sonra ikiz doğumlardan sonra olabilen bir kanama sorunu yaşamışım. Yaşamışım diyorum çünkü hafif bir baş dönemsi dışında neler olduğunu o anlarda anlamamıştım.  Doğum sonrası yaşadığım bu acil müdahale gerektiren durum, keşkesiz doğum ekibi sayesinde travma yaşamama neden olmadı aksine bana yansıyan normal bir tansiyon düşmesi gibiydi. Bana hiçbir şeyi hissettirmediler. Ekibin tecrübesi sayesinde biz ne olduğunu bile anlayamadan bebekler benden alınsa da babaları ile ten tene temasa devam ediyorlardı. Annelerinden sonra babaları ile bağ kurmaya devam ettiler. Doğum terapisti sayesinde benle birlikte bebeklerim, eşim, ailem ve de doğum ekibim travmatize olmaktan kurtuldular. Çünkü acil durumlarda anne ve aile kadar doğumu gerçekleştiren ekibinde olumsuz etkilendiğini unutmamak gerek.

Tüm bunlardan sonra hastanede geçirdiğimiz o gece ve sonraki günler hatta doğumumu andığımız her an eşimle birlikte ağzımızdan dökülen tek bir kelime var İYİ Kİ.

Sizlerle tanışmasaydım planlı bir sezaryen ve sonrasında birçok Keşke kaçınılmaz olacaktı. Şimdi sadece İYİ Kİ ile başlayan cümleler kuruyorum.

İyi ki bu ekiple gerçekleştirmişiz doğumu, doğumumuzu. İyi ki varsınız Keşkesiz Doğum Ekibi ve  o anlarda enerjilerini başka alemlerden bedenime akıtan soyumun ikiz doğuran tüm kadınları ve canım BABAM…Tekrar teşekkürler size.

Doğum Terapisti

Nergis Özdinç Azanpa